Ei joh de Manni, de Stäfan, de Frang es Lisa unn ich, mir sinn voa e paa Woche zum Laafe nach Saabrigge gefahre.
Dem Miga sei Fraindin, es Dadjana, unn er die hann do nämlich e Haus.
Ei joh unn das hann ma uns emol aangugge wolle und do had sichs gudd gedroffe, dass do de Laaf um die Saa woa. Ei joh de Manni, de Stäfan, de Frang es Lisa unn ich, mir sinn voa e paa Woche zum Laafe nach Saabrigge gefahre.
Dem Miga sei Fraindin, es Dadjana, unn er die hann do nämlich e Haus.
Ei joh unn das hann ma uns emol aangugge wolle und do had sichs gudd gedroffe, dass do de Laaf um die Saa woa.
Ei joh mia hann do all beim Miga un em Dadjana schloofe gönne un es Dadajana had fia uns all gekochd. Ei joh echt gudd. Unn e eschd scheenes Haus hann die zwei do.

Unn von dem Haus is es gaa nid waid bis zum Laafe, gans flach immer um di Saa elong, ei joh escht gudd.
Es Lisa is dann sei dsehn Km gelaafe unn wa glaaw isch aach gans zufriide mid de Dsait.
Unn de Miga, de Manni und de Stäfan aach, awwer de Frang glaaw isch nit so gans..
Ei joh viellaischt awwer aach nit.
Uff jeede Fall waas dodaal nädd und scheenes Wedder hann mea aach gehad.